Bonjour Bretagne

Ik heb een groot hart voor ruige kusten, schelpen zoeken en oneindig dwalen over uitgerekte stranden. Iedere vakantie vind ik weer bijzonder, maar dit jaar heeft Bretagne wederom mijn hart gestolen. Als kind namen mijn ouders me al mee op kustreis langs Normandië en Bretagne waar mijn liefde voor de zee, de kust en het schelpen zoeken is begonnen. De ene schelp was nog mooier dan de ander en toen ik een steen vond met daarin paars kristal was ik er van overtuigd dat ik schatrijk was. Helaas, financieel ging ik er niks op vooruit, maar de herinnering was des te kostbaarder. Tijdens deze reis was mijn vader continu aan het fotograferen; mijn broertje, mijn zusje, ikzelf, mijn moeder, een vogel, een ondergaande zon, een schelpje, alles moest op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Nu ik terug ben gekeerd naar het prachtige Bretagne komen alle herinneringen weer boven. En dit keer is het niet mijn vader die niet weg is te krijgen achter de camera, maar ben ik het zelf. En kom ik thuis met die ene vogel, die ene ondergaande zon, dat ene schelpje en niet te vergeten mijn lieve vriend… allemaal op de gevoelige plaat.